Mons International Congress Xperience

Reeds sinds tientallen jaren is hij één van de meest gekende en meest succevolle architecten ter wereld. Daniel Libeskind tekent zijn projecten niet volgens een bepaalde stijl maar ontwikkelt ze tot een context vanuit een verzameling van uitspraken en impulsen. Emoties zijn ook een essentieel onderdeel in het werk van Libeskind. Hij staat er dan ook op dat hij in zekere zin verliefd moet worden op de locatie alvorens een neiuw project te ontwikkelen. Dit was wellicht het geval met Mons in België: De architect en designer creëerde er een nieuw congresscentrum voor de Europese Cultuurhoofdstad van 2015 waarvan de façade doet denken aan een immens schip.

Het was in deze Waalse stad, dat Vincent Van Gogh besliste om kunstenaar te worden en ook Orlando di Lasso componeerde zijn muziek in Mons. eïnspireerd door de geschiedenis van deze plek, besliste Libeskind iets uniek en tegelijk kunstzinnig te creëren. Hij werd geïnspireerd door de rivier “Haine”', die ooit aan de grondslag lag van de bloei van deze handelsstad en tot op heden de sterke golven van de stadsontwikkeling lijkt te weerstaan.

De kronkelende rivier wordt symbolisch gereflecteerd in de façade van het congresscentrumw. Deze bestaat uit twee delen die door Libeskind als linten met elkaar verbonden zijn. De buitenste band is gemaakt uit zwart acaciahout en is helder en uitnodigend. De binneste façadeband werd gemaakt uit geanodiseerd aluminium en lijkt veel dynamischer. De constructie wordt bekroond met een structuur op de bovenverdieping die als een pijl naar het historische centrum van de stad wijst en doet denken aan de boeg van een schip. Libeskind wilde met deze constructie de bezoekers de kans geven om vanuit het congresscentrum het Belfort van de kathedraal van Mons te kunnen zien, een werelderfgoedsite van de Unescol. Het gebouw, dat gelegen is tussen het historiche centrum en het nieuwe district van Mons wilde symbolisch de inwoners van beide districten verenigen.
De regionale referentie is een onderdeel van de duurzaamheid van elk concept van Libeskind: Diagonale banden met Belgische blauwe hardsteen werden ingelegd in het voorplein en komen ook terug binnen in het gebouw. De ruimte voorziet in drie auditoria met een toaal van 800 zitplaatsen, een mutifunctionele evenmentenruimte, 16 kleinere conferentieruimtes, kantoren en een restaurant. In de openbare toiletten vinden we design van een andere wereldberoemde architect en designer: Starck 3 is een divers badkamerprogramma, getekende door Philippe Starck voor Duravit. Toiletten en wastafels zijn perfect geïntegreerd in het ontwerp van het congresscentrum.